Twee opvallende uitspraken over ontslag op staande voet in het openbaar vervoer. Zo duwde een buschauffeur een minderjarige passagier, naar eigen zeggen uit veiligheidsoverwegingen. En een trambestuurder had zijn mobiele telefoon tussen zijn benen liggen, omdat hij zich zorgen maakte over zijn pasgeboren baby’tje. Waren de ontslagen terecht en welke lessen zijn hieruit te leren voor andere branches?
Duwende buschauffeur
De eerste zaak betrof een buschauffeur in Rotterdam. Hij was sinds 2000 in dienst en werd na 24 jaar op staande voet ontslagen wegens een incident met een 13-jarige passagier. Deze jongen bleef niet achter de gele streep staan bij de chauffeurscabine, waarop de chauffeur hem wegduwde. De werknemer gaf aan dit uit noodzaak te hebben gedaan, vanwege beperkt zicht en veiligheidsoverwegingen. Hij had de jongen immers gewaarschuwd. De werkgever zag de camerabeelden en vond het te hardhandig.
Wat vond de rechter?
Uit de camerabeelden bleek dat de jongen waarschijnlijk door de drukte in de bus onbewust meermaals voor de streep was beland. Ook was mogelijk dat hij de chauffeur niet had gehoord toen hij hem waarschuwde. Het met flinke kracht terugduwen van de jongen vond de rechter niet goed. De werknemer had anders kunnen handelen, door nogmaals duidelijk te waarschuwen, de bus stil te zetten of de jongen te laten uitstappen. Gezien het langdurige en vlekkeloze dienstverband was deze eenmalige gedraging niet erg genoeg voor ontslag op staande voet. Beide partijen bleven elkaar wel verwijten maken tijdens de rechtszaak. Daarom werd de arbeidsovereenkomst ontbonden wegens een verstoorde arbeidsrelatie. De werknemer ontving een transitievergoeding van bijna € 35.000,-.
Telefonerende trambestuurder
De tweede zaak was een trambestuurder in Amsterdam. Hij was sinds 2010 in dienst en werd na 14 jaar dienstverband op staande voet ontslagen, omdat hij tijdens het rijden een paar keer bezig was met zijn telefoon. De reden: hij maakte zich zorgen over zijn pasgeboren baby, zijn andere kind met Down en over zijn pas bevallen vrouw met een hoge bloeddruk. De werkgever had echter berichten rondgestuurd waarin stond: ‘Geen telefoongebruik in het voertuig tijdens je dienst’ en ‘Bij gebruik van je mobiele telefoon moet je rekening houden met ontslag (op staande voet).’
Wat vond de rechter?
Zowel de kantonrechter als het Gerechtshof vonden het ontslag op staande voet niet rechtsgeldig. De werkgever had het beleid (en de consequentie van ontslag op staande voet) onvoldoende duidelijk kenbaar gemaakt aan de werknemers. Slechts in één bericht was de sanctie van een ontslag op staande voet genoemd. In alle andere communicatie-uitingen werd slechts over het telefoonverbod gesproken en niet over de zwaarste sanctie in het arbeidsrecht. Anders dan de kantonrechter, vond het Hof echter dat wél sprake was van ernstig verwijtbaar handelen (e-grond). Een trambestuurder had slechts één taak: de passagiers (en de tram) op tijd en veilig van A naar B brengen. Door tijdens het rijden op zijn mobiele telefoon te kijken, had de werknemer zijn aandacht niet op de weg en het overige verkeer gehad. Hij ontving geen transitievergoeding.
Tot slot
De les: wend je niet te snel tot ontslag op staande voet. Hoe ernstig het ook lijkt. Juridisch advies vooraf is altijd een goed idee. Heb je vragen over ontslag op staande voet? Neem dan gerust contact op met onze arbeidsrechtspecialisten, zoals Dunya van der Mark of Charlotte Koopman.
Bronnen:
Rechtbank Rotterdam 20 december 2024, ECLI:NL:RBROT:2024:12941
Gerechtshof Amsterdam 10 december 2024, ECLI:NL:GHAMS:2024:3398
De inhoud van deze blog is actueel op de datum van publicatie, maar het recht is voortdurend in beweging. Voor de meest recente juridische inzichten, neem gerust contact op met ons kantoor via [email protected] of 020 – 676 2500.
