“Ja maar,
ik ben ziek!”

“Tijdens ziekte kan je een werknemer niet ontslaan”. Deze misvatting leeft bij veel werkgevers. Zeker sinds de invoering van de WWZ. Het is echter niet zo zwart/wit. Een werknemer heeft -ook tijdens ziekte- verplichtingen waaraan hij of zij moet voldoen. Of het nou om een koffiemomentje gaat of aangepast werk. Op grond van artikel 7:660a BW is het verplicht mee te werken aan re-integratie. Doet de werknemer dit niet, dan kan dit (ernstig) verwijtbaar zijn en is ontslag tijdens ziekte wel degelijk een optie. In deze blog een paar sprekende voorbeelden uit de rechtspraak.

‘Koffiemomentje’ (1)

Een woonbegeleidster meldde zich ziek. Na vijf maanden ziek thuis gaf de bedrijfsarts aan dat ze kon starten met een wekelijks koffiemoment bij werkgever. Dit was belangrijk om de ‘feeling’ met kantoor te houden. Na drie koffiemomenten zou aangepast werk van 2×2 uur per week volgen. De werknemer liet echter weten dat een wekelijkse koffiemoment voor haar onmogelijk was, gezien haar klachten. Het koffiemoment heeft nooit plaatsgevonden, ondanks herhaaldelijke verzoeken van werkgever. Een loonstop werd (na aankondiging) doorgevoerd en het UWV werd om een deskundigenoordeel gevraagd. De deskundige oordeelde dat een wekelijks koffiemoment geen probleem moest zijn. Werknemer bleef weigeren. De kantonrechter zag niet in waarom de werknemer niet kon voldoen aan haar re-integratieverplichtingen. De arbeidsovereenkomst werd ontbonden vanwege verwijtbaar handelen. De transitievergoeding werd toegewezen, aangezien werkgever daar geen bezwaar tegen had (deze was slechts € 1.100,-).

‘Té zwaar en té veel’ (2)

Dan een schoonmaakster die al enige maanden ziek thuis zat. De bedrijfsarts achtte haar inmiddels in staat om weer wat aangepast werk te verrichten. In overleg stelde hij een zeer gedetailleerd werkhervattingsplan op. De werknemer zou beginnen met licht zittend werk voor 1 uur per dag. Dat zou wekelijks met een half uur worden uitgebreid. De werknemer vond dit ‘té zwaar en té veel’. Ondanks dat het plan meerdere malen werd uitgesteld, gaf de werknemer structureel aan ‘het niet te kunnen’. Drie verschillende deskundigen van het UWV oordeelden dat ze deze aangepaste werkzaamheden prima kon uitvoeren. De kantonrechter zag hierdoor in dat werkgever alles op alles had gezet om de re-integratie te laten slagen. De weigerachtige houding van de werknemer kwam haar duur te staan. Ze mocht vertrekken en kreeg geen transitievergoeding mee, omdat de rechter het ernstig verwijtbaar gedrag vond.

Conclusie

Het is uiteraard van groot belang zorgvuldig en respectvol om te gaan met zieke werknemers. Zij mogen echter de re-integratie niet blokkeren. Schakel tijdig de bedrijfsarts in en documenteer het re-integratietraject nauwkeurig. Een deskundige van het UWV kan altijd worden gevraagd om een objectief oordeel. Dit is zelfs noodzakelijk bij een eventuele ontslagaanvraag. Heb je vragen? Neem dan gerust contact op met Charlotte Koopman of één van onze andere arbeidsrechtspecialisten.

Bronnen:
Kantonrechter Lelystad d.d. 8 september 2016 ECLI:NL:RBMNE:2016:4938

Kantonrechter Roermond d.d. 9 november 2016, ECLI:NL:RBLIM:2016:9653