Update slapend dienstverband
November 2019

Vrijdag 8 november 2019 heeft de Hoge Raad eindelijk de knoop doorgehakt inzake het slapend dienstverband. Eerder werd de Hoge Raad al geadviseerd (door de AG) het slapend dienstverband niet toe te staan, maar de afgelopen maanden bleven tegenstrijdige uitspraken naar buiten komen. Wat heeft de Hoge Raad bepaald? We zetten in deze blog de boel voor je op een rijtje.

Hoe zit het ook alweer?

Een werknemer die langer dan 104 weken ziek is, heeft geen recht meer op loon. Het dienstverband bestaat nog wel. Zodra het dienstverband door de werkgever wordt beëindigd, moet een transitievergoeding worden betaald. Dit kan in de papieren lopen, zodat werkgevers het dienstverband liever laten voortbestaan (slapend houden). Vanaf 1 april 2020 kunnen werkgevers een dergelijke transitievergoeding (berekend op het moment van 104 weken ziekte) terugvragen bij het UWV. Betekent dit dat werknemers nu ‘recht’ hebben op een ontslag en daarmee een transitievergoeding? Kantonrechters waren steeds erg verdeeld.

Slapend dienstverband mag wel

De voorzieningenrechter in Tilburg oordeelde op 10 oktober 2019 nog dat een slapend dienstverband mag. De werknemer was sinds 1985 in dienst en had sinds 2018 een slapend dienstverband. De werkgever wilde de transitievergoeding van € 81.000,- namelijk niet betalen. Interessant is dat deze werknemer op 28 november 2019 de pensioengerechtigde leeftijd zal bereiken. Na die datum bestaat geen recht meer op een transitievergoeding. In dit geval werd een kort geding gestart om te oordelen of de arbeidsovereenkomst -op grond van goed werkgeverschap- moest worden opgezegd onder toekenning van een transitievergoeding. Naar het oordeel van deze rechter was het niet beëindigen van de arbeidsrelatie niet in strijd met goed werkgeverschap. De werkgever zou in liquiditeitsproblemen kunnen komen door de uitbetaling van de transitievergoeding. Dat de pensioendatum in zicht kwam, maakte dit niet anders.

Slapend dienstverband mag niet

De kantonrechter in Rotterdam oordeelde op 23 oktober 2019 precies het tegenovergestelde. Hier ging het om een verkoopster die sinds 1995 in dienst was en sinds 2016 een slapend dienstverband had. De werknemer wilde beëindiging van de arbeidsovereenkomst met een transitievergoeding. De arbeidsrelatie was immers inhoudsloos geworden, aangezien zij nooit meer haar werk zou kunnen hervatten. Ook deze werknemer zal op 26 november 2019 de pensioengerechtigde leeftijd bereiken. Deze kantonrechter oordeelde hier dat het in stand laten van dit slapende dienstverband wel in strijd was met goed werkgeverschap. Het contract moest worden beëindigd onder uitbetaling van de transitievergoeding van € 9.858,-.

Hoge Raad

De Hoge Raad volgt het advies van de AG. Omdat werkgevers vanaf 1 april 2020 door het UWV worden gecompenseerd, gaat het argument dat een werkgever op hoge kosten wordt gejaagd, niet meer op. Bovendien is duidelijk dat de wetgever af wil van de ‘slapende dienstverbanden’. Het is in strijd met het goed werkgeverschap om een dienstverband slapend te houden om de transitievergoeding te ontlopen.

Op de werkgever rust dus voortaan de verplichting om, op verzoek van werknemer, het ‘slapende dienstverband’ te beëindigen met betaling van de transitievergoeding. Deze wordt berekend op de dag na 104 weken arbeidsongeschiktheid. Dat de werknemer op het moment dat hij zijn beëindigingsvoorstel doet de pensioengerechtigde leeftijd bijna heeft bereikt, vormt geen grond voor weigering. Als voorfinanciering tot ernstige financiële problemen leidt, kan betaling in termijnen volgen dan wel de betaling worden opgeschort tot na 1 april 2020.

Vragen hierover? Neem dan gerust contact op met Charlotte Koopman, Clarissa Kuiperi-Botter of één van onze andere specialisten.

Bronnen:

Rechtbank Zeeland-West-Brabant d.d. 10 oktober 2019, ECLI:NL:RBZWB:2019:4449

Rechtbank Rotterdam d.d. 23 oktober 2019, (Zaaknummer: 8079087 / VV EXPL 19-64)

NRC

Rechtspraak