Uniek: urgentieverklaring
voor vader 4-jarig kind

Met een urgentieverklaring kan een woningzoekende voorrang krijgen voor een woning. Bij hoge uitzondering (lees: in zéér urgente situaties) kom je hiervoor in aanmerking. De Gemeente Amsterdam hanteert hiervoor strikte voorwaarden. Wordt daar niet aan voldaan, dan heb je pech. Er bestaat één uitzondering: een beroep op de hardheidsclausule. De hardheidsclausule biedt de gemeente de mogelijkheid af te wijken van de voorwaarden voor een urgentieverklaring, wanneer door (te) strikte toepassing van deze voorwaarden ‘een schrijnende situatie’ ontstaat.

Het komt zelden voor: een geslaagd beroep op de hardheidsclausule voor een urgentieverklaring. Sterker nog, naar ons weten is dit in een procedure bij de rechtbank nog nooit eerder gehonoreerd. Tot afgelopen zomer. De Rechtbank Amsterdam deed toen een unieke uitspraak. DKVA stond de verzoeker bij in deze zaak, een vader van een vierjarige dochter.

De kwestie
Het meisje woonde tot voor kort bij haar moeder in Engeland. Vanwege persoonlijke omstandigheden was de moeder niet langer in staat voor haar te zorgen. De Engelse rechtbank plaatste de dochter tijdelijk in een pleeggezin. De vader wilde zijn dochter uiteraard naar Nederland halen. De Engelse rechtbank wilde dit plan steunen. De vader moest daarvoor wel voor 1 september 2021 een vaste woon-en verblijfplaats hebben (hij zat in een tijdelijke noodopvang). Zou dit niet lukken, dan kwam het meisje definitief in de pleegzorg terecht.

Urgentieverklaring Gemeente Amsterdam
De vader wilde persé in Amsterdam wonen, omdat zijn andere dochter daar woonde. Het vinden van vaste woonruimte bleek echter onmogelijk. De vader had een bijstandsuitkering en stond nog jaren op de wachtlijst voor een sociale huurwoning. Die tijd had hij niet. Om die reden werd, op verzoek van de Engelse Rechtbank, DKVA ingeschakeld om een urgentieverklaring aan te vragen voor een sociale huurwoning.

Afwijzing urgentieverklaring en hardheidsclausule
De Gemeente Amsterdam wees het urgentieverzoek af, omdat zij (o.a.) vasthield aan de voorwaarde dat het voltallige gezin voorafgaand aan de aanvraag minstens vier jaar in Amsterdam moest wonen. Aangezien de dochter -ten tijde van de aanvraag- nog geen vier jaar oud was én haar hele leven in Engeland had gewoond, kon hier onmogelijk aan worden voldaan. Eveneens wees de gemeente het beroep op de hardheidsclausule af. Zij stelde zich (o.a.) op het standpunt: (i) dat geen sprake was van een schrijnende situatie, (ii) het algemeen belang prevaleerde boven het individuele belang van de vader.

Deze beslissing werd aangevochten bij de Rechtbank Amsterdam. En met succes!

Wat vond de rechter?
De rechter vond dat sprake was van een bijzondere en onvoorziene situatie. De onomkeerbare gebeurtenis dat de dochter tot haar achttiende verjaardag in de pleegzorg terecht zou komen, was schrijnend. Op grond van artikel 8 EVRM bestond een positieve verplichting voor de gemeente om zich in te spannen de familiebanden tussen vader en dochter(s) zoveel mogelijk te behouden. Eveneens dienden de belangen van de 4-jarige dochter o.g.v. artikel 3 IVRK vooropgesteld te worden. Kort en goed: de gemeente had de hardheidsclausule in dit geval wél moeten toepassen.

Tot slot
De vader kreeg nog nét op tijd de urgentieverklaring, zodat zijn dochtertje naar Nederland kon komen. Deze zaak laat zien dat een beroep op de hardheidsclausule toch niet onmogelijk is. Vragen hierover? Neem dan gerust contact op Meena Kashyap, Leonie Heijen-Bos, of één van onze andere specialisten.

Bron: Rechtbank Amsterdam 5 augustus 2021 (zaaknummer AMS 21/3458)